tag:blogger.com,1999:blog-57070809779612047592024-03-13T08:22:38.160+05:00അറിവ് (KNOWLEDGE)ഇതില് ഉള്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളത് മുഴുവന് എന്റെ മാത്രം സൃഷ്ടിയല്ല, മറ്റുള്ളവരില് നിന്നും കടമെടുത്തതും കാണാം (കടമെടുത്തവരോട് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു)Unknownnoreply@blogger.comBlogger13125tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-28265607858285176622010-02-26T21:00:00.005+05:002010-02-27T22:08:31.297+05:00<span style="font-family:lucida grande;font-size:180%;color:#ff0000;">കലി കാലം</span><br /><br />സഹമുറിയൻ അടുത്തിടെ ക്കണ്ട ഒരു സ്വപ്നം: മരണ ശേഷം തിന്മ ചൈതവരെ നരഗത്തിലേക്കും നന്മ ചൈതവരെ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കും അയക്കുന്നതിനായി രണ്ടു വരിയായി നിർത്തിയിരിക്കുന്നു. തൊപ്പിയും തലയിൽ കെട്ടും തൂവെള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ചവരും കാശായ വേശവും താടിയും മുടിയും നീട്ടി വളർതിയവരും ളോഹ ധരിച്ചവരും മറ്റും ഒരു വരിയിൽ, പാന്റ്സ് ഇൻസെർട്ട് ചൈത ചെത്തു കുട്ടപ്പന്മാരും താൻ തോന്നികളും തെമ്മടിമാരും മറ്റു അലവലാതികളുമെല്ലാം രണ്ടാമത്തെ വരിയിൽ. രണ്ടു വരിയിലുള്ളവരും മെല്ലെ മെല്ലെ നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തെ വരിയിൽ പിറകിലായി നിന്നിരുന്ന സുഹ് ർത്തിൻ, താൻ നരഗത്തിലേക്കാൺ പോകുന്നതെന്നു തോന്നി അടുത്തുള്ള വരിയിലേയ്ക്ക് ആരും കാണതെ നുഴഞ്ഞ് കയറി. ഉടനെ ദണ്ടുകൊണ്ടു തലക്കൊരു അടി കിട്ടി. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ അജാനുബാഹുവായ ഒരു മലക്ക് (മാലാഖ) ദണ്ടുമായി നിൽക്കുന്നു.. സുഹ്ര് ർത്തിനെ രണ്ടാമത്തെ വരിയിലേക്ക് തന്നെ പിടിച്ചുമാറ്റി. തന്റെ വരിയിലുള്ള മറ്റു ചിലരും ഇങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നതും അടി കിട്ടുന്നതും കണ്ടു. രണ്ടുമൂന്നു പ്രാവശ്യം ഇങ്ങിനെ തുടർന്നു ക്ഷീണിതനായി നീങ്ങിയപ്പോൾ കവാടത്തിൻ അടുത്ത് എത്തി. ആ സമയം വെറുതെ ഒന്ന് എത്തി നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത്..... താടിയും തലപ്പാവും കശായ വേശവും ളോഹയും ധരിച്ച പുരോഹിതരും മറ്റും നരഗത്തിലേക്കും, തെമ്മാടികളും താന്തോന്നികളും ഉൾപ്പെടുന്ന സഹമുറിയന്റെ വരിയിലുള്ളവർ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കും............Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-56002826527066256012007-12-18T21:50:00.001+05:002009-09-19T22:33:32.058+05:00<strong><blockquote><em>ഓട്ടം</em></blockquote></strong><br /><br />കാലം കടിഞ്ഞാണില്ലാതെ ഓടുകയാണ്. കൂടെ ഞാനും (നഗ്നമായ്), ഓടി കുറെ ദൂരം ചെന്നപ്പോള് ആരൊക്കെയോ കുറെപ്പേര് ആടുകയും പാടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാനും കൂടെക്കൂടി. കാലം ഓടികൊന്ണ്ടേയിരുന്നു, യാതൊരു ക്ഷീണവുമില്ലതെ. ഇതിനിടെ ഓട്ടം നിര്ത്താന് കാലം സമ്മതിച്ചില്ല കെട്ടൊ.<br /><br />ഇടയ്ക്ക് ഒരു സംശയം തോന്നിയപ്പോള്, ഈ ഓട്ടം എത്ര ദൂരം ചെല്ലുമെന്ന് ചോദിച്ചു, മിണ്ടിയില്ല പുള്ളിക്കാരന്<br /><br />ആദ്യമൊക്കെ നിരപ്പിലൂടെയായിരുന്നു ഓടിയിരുന്നത്. വയലോരങളിലൂടെ.. ആറ്റിന് കരയിലൂടെ....... സുkhaമുള്ള ഓട്ടം. പിന്നെപ്പിന്നെ വഴിമാറി ഓടിത്തുടങി, കല്ലും മുള്ളും നിറഞ്ഞ വീഥികളിലൂടെ, വഴിയരികില് ഇരു വശത്തുമായി നില്ക്കുന്നവരില് ചിലര് നഗ്നദ മറയ്ക്കാന് ആരും അറിയാതെ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. പിന്നീടങോട്ട് നഗ്നദ മറച്ചുള്ള ഓട്ടമായിരുന്നു.<br /><br />കുറെ ദൂരം ചെന്നപ്പോള് ഇതൊരു മാരത്തണ് ഓട്ടമാണെന്ന് മനസ്സിലായി. അനേകം പേര് എന്നെപ്പോലെ ഓടുന്നുണ്ട്. മുന്നോട്ട് പോകുന്തോറും കിതപ്പ് തോന്നി തുടങി ....കാര്യമാക്കിയില്ല.<br /><br />ഇടയ്ക്ക് ചിലര് തളര്ന്ന് വീഴുന്നു. വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റ് ഓടുന്നവര് ചിലര്, ഒരിക്കലും എഴുന്നേല്ക്കാന് കഴിയാത്തവര് ചിലര്. ചിലരെ മറ്റുചിലര് (ആരുമറിയാതെ)തള്ളിയിടുന്നുമുണ്ട്.<br /><br />കാലത്തിനൊപ്പം ഓടുന്നവരില് പല വേഷക്കാര് പല ഭാഷക്കാര്. ഇടയ്ക്ക് ആരോ എല്ലാവര്ക്കും മന്സ്സിലാകുന്ന ഭാഷയില് വിളിച്ച് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു - നാമെല്ലാം മറ്റാര്ക്കോവേണ്ടിയാണ് ഓടുന്നത്, ആരും സ്വന്തത്തിന് വേണ്ടി ഓടുന്നില്ല - ഇതു കേട്ടിട്ടും ആരും ഓട്ടം നിര്ത്തുന്നില്ല.<br /><br />കാലത്തിന് വേഗത കൂടിയത് പട്ടണത്തിലെത്തിയപ്പോളാണ്. കാലത്തിനൊപ്പമെത്താന് കുറുക്കുവഴിയിലൂടെ ഓടുന്നവരാണ് ഇവിടെയധികവും. ആരും ആരെയും തിരിഞ്ഞ് നോക്കുന്നില്ല. പരസ്പരം മത്സരിക്കുന്നവര് മാത്രം.<br /><br />പട്ടണത്തിനരികിലുള്ള മറ്റൊരു വഴിയിലൂടെ ഓടാന് കാലം എല്ലാവരെയും അനുവധിച്ചു. ചേരിയെന്നു പേരിട്ടിരിക്കുന്ന ആ വഴിയിലൂടെ ഓടാനെന്നല്ല, തിരിഞ്ഞ് നോക്കാന്പോലും ആരും കൂട്ടാക്കുന്നില്ല. അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച്ച വാക്കുകള്ക്കധീതമാണ്. ഇവിടെ വഴിയരികില് കാഴ്ച്ചക്കാരില്ല. മുംബെന്നോ ഓടിത്തളര്ന്നവരും, കാലത്തിനൊപ്പം ഓടാനറിയാത്ത സ്ത്രീകളും കുട്ടികളുമാണിവിടെയധികവും.<br /><br />ദുര്ഗന്ധം പടര്ത്തി വീശിയടിച്ച കാറ്റ് അവരുടെ വസ്ത്രങള് നീക്കി അവരെ നഗ്നരാക്കിയിരിക്കുന്നു. അവരുടെ ഉപ്പുറ്റുകള് വിണ്ട് രക്തം ഒലിക്കുന്നു. മുള്പ്പടര്പ്പിലൂടെ മാത്രം ഓടാന് വിധിക്കപ്പെട്ട അവര്ക്ക് തണല് നല്കാന് ‘കോണ്ഗ്രീറ്റ് വനങ’ളില്ല. കവിളുകളിലൂടെ ശുലഭമായ് ഒഴുകുന്ന ഉപ്പ് വെള്ളം കുടിച്ചവര്, വീണ്ടുമൊരോട്ടത്തിന് ഊര്ജ്ജം സംഭരിക്കുന്നു. പക്ഷെ, കാലത്തിന് വേഗത കൂടുന്നു.<br /><br />കാലം ഒരു വലിയ കടലിനരികിലെത്തി നിന്നു. എല്ലാവരും കാലത്തിനൊപ്പം നിന്നു. പുറകില് നിന്നുമാരോ എന്നെ കടലിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോള് കാലം എന്റ്റെ കൂടെയില്ല. വെള്ളത്തിലേക്ക് താഴ്ന്ന് താഴ്ന്ന് പോകുന്നു. ശ്വാസം നിലച്ചത് പോലെ തോന്നി....... കണ്ണിലാകെ ഇരുട്ട് പടര്ന്നിരിക്കുന്നു. രക്ഷിക്കാനായി ആരെയും കാണുന്നില്ല. അടുതെങും ആരുമില്ല........ എല്ലാം കഴിഞ്ഞെന്ന് തോന്നിത്തുടങിയപ്പോളതാ ഒരു നേര്ത്ത ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു!! ഒന്നുകൂടെ കാതോര്ത്തപ്പോള് അതൊരു മ്മണിയടി ശ്ബ്ദമാണെന്ന് മനസ്സിലായി. മരണ വെപ്രാളത്തില് കൈയ്യില് തടഞ്ഞ വസ്തുവിലേക്ക് നോക്കി. '07:40 p.m.' ഛെ... എന്നു പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് രക്ഷയ്ക്കെത്തിയവന്റ്റെ തല മണ്ടയ്ക്കിട്ടൊരു അടി കൊടുത്തു. അതോടെ ആ ശ്ബ്ദം നിലച്ചു.<br /><br />കുളിച്ച് ചമഞ്ഞ് ഓഫീസിലെത്താന് ഇനി 20 മിനുട്സ് മാത്രം.ഇവിടെ മറ്റൊരോട്ടത്തിന് കാലം വന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഉടനെ എഴുനേറ്റ് ബ്രഷ് ചൈതു, മറ്റുകാര്യങളും...... ഒരു ദിവസ്സം തുടങുകയായി. മറ്റൊരോട്ടത്തിലേക്ക്............Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-54955384840264299052007-02-13T20:17:00.000+05:002007-02-13T15:32:22.941+05:00ഇത്തിരി വെട്ടം<table style="width:auto;"><tr><td><a href="http://picasaweb.google.com/alatheef2mp/Attachment/photo?authkey=N3v0yWI15tI#5027968626141704418"><img src="http://lh6.google.com/image/alatheef2mp/Rcbu0378MOI/AAAAAAAAACU/jw4qTWd4Ffc/s288/Child.jpg"></a></td></tr><tr><td style="font-family:arial,sans-serif; font-size:66%; text-align:right">From <a href="http://picasaweb.google.com/alatheef2mp/Attachment?authkey=N3v0yWI15tI">Attachment</a></td></tr></table>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-4953514042510966252007-02-13T15:32:00.000+05:002007-02-13T15:27:06.401+05:00Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-55867031429516454162006-11-17T12:45:00.000+05:002006-11-17T14:32:57.906+05:00അമ്മു കുട്ടീഎന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട <a href="http://picasaweb.google.com/alatheef2mp/MyCat">അമ്മു കുട്ടീ</a>....<br />നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്മകള് എന്റെ ഉറക്കംകെടുത്തുന്നു. നിന്റെ വെളുത്ത് തുടുത്ത മേനിയില് എന്റെ കൈ വിരലുകള് നീന്തി തുടിച്ചതും. നിനക്കായ് ഒരുക്കിയിട്ടുള്ള അടുക്കളയുടെ അരികിലുള്ള കിടപ്പുമുറിയില് നിന്നും ആരൂമറിയാതെ രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമങ്ങളില് നീ എന്നെ തേടിയെത്തിയതും എന്റെ മടിയില് തലചായ്ച്ച് മയങ്ങിയതും, എല്ലാമെല്ലാം......<br /><br />ഞാന് അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് വരുമ്പോള്, എന്നെ തൊട്ടൊരുമ്മിയുള്ള നിന്റെ നടത്തം മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ അമ്മയും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം. എന്നിട്ടും, നിന്നെ ഏല്പ്പിച്ച ജോലി ഭംഗിയായ് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടാകണം നിന്നെ പറഞ്ഞ് വിടാതിരുന്നതും അമ്മ നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതും.<br /><br />മീന് വില്പ്പനക്കാരന് മമ്മദിന്റെ സൈക്കിളിലെ പീ...പ്പീ..ശബ്ദം കേള്ക്കുമ്പോള്, വഴിയരികിലേയ്ക്കുള്ള നിന്റെ ഓട്ടവും അയാളുമായി തൊട്ടൊരുമ്മിയുള്ള നിന്റെ കിന്നാരവും കണ്ടപ്പോള് ഞാന് കരുതി നിനക്ക് എന്നെക്കാള് സ്നേഹം അയാളോടായിരിക്കുമെന്ന്. പക്ഷെ, അതെല്ലാം നല്ല മീനുകല് കൈക്കലാക്കാനുള്ള നിന്റെ വിദ്യകളാണെന്ന് പിന്നീടാണെനിക്ക് ബോധ്യമായത്.<br /><br />അയല്പക്കത്തുള്ള നിന്റെ കൂട്ടുകാരുമായി കശപിശ കൂടുമ്പോള് ആര്ക്കും പിടികൊടുക്കാതെ നീ ഓടി അകന്നതും, കൂട്ടത്തില് കുറുമ്പനും വികൃതിയുമായ വട്ടക്കണ്ണന് മണികണ്ടന് നിന്നെ നോട്ടമിട്ട് നടന്നതും ഒടുവില് രക്ഷയില്ലന്ന് കണ്ട് എന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് നീ ഓടിയെത്തിയതും ഞാന് ഓര്ക്കുന്നു.<br /><br />കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായ് ഒരു ദിവസം നീ എന്റെ കിടപ്പറയിലേക്ക് കടന്ന് വന്ന്, എന്റെ നെഞ്ചില് തല ചായ്ച്ച് തേങ്ങി കരഞ്ഞതും... പിന്നീട്, അയല് വീട്ടിലെ നാണിയമ്മൂമയുടെ പാത്രത്തില് നിന്നും നീ പലഹാരം മോഷ്ടിച്ചെടുത്തെന്നും അതില് കലി കയറി അവര് നിന്നെ തല്ലിയതായിരുനെന്നും അവര് പറഞ്ഞ് ഞാനറിഞ്ഞു. നിന്റെ കള്ളത്തരങ്ങള് അറിഞ്ഞിട്ടും ഞാന് നിന്നെ വളരെയധികം സ്നേഹിച്ചു. കാരണം നിന്റെ സൗന്ദര്യം, സ്നേഹം... അത് എനിക്ക് മാത്രമയി നീ നല്കി. നിന്റെ സ്വഭാവ ദൂഷ്യത്തില് കലി കയറി പല വട്ടം അമ്മ നിന്നെ പറഞ്ഞ് വിടാന് ഒരുങ്ങിയിട്ടും ഞാന് പല കാരണങ്ങള് പറഞ്ഞ് അതൊഴുവാക്കി. പക്ഷെ ജോലിയിലുള്ള നിന്റെ വൈദഗ്ദ്യം! അതും നിന്നെ പറഞ്ഞ് വിടാതിരിക്കാന് ഒരു കാരണമായിരുന്നു.<br /><br />തട്ടുമ്പുറത്തുള്ള ചിണ്ടനെലികളുടെ ശല്ല്യം ദിവസം പ്രതി കുറഞ്ഞ് വരുമ്പോള് ഞാന് ഒര്ത്തില്ല, ഈ വീട്ടിലുള്ള നിന്റെ ജോലിയും തീര്ന്ന് വരുകയാണെന്ന്. <br /><br />നിന്റെ നെറ്റിയിലെ മെയിലാഞ്ചി കുറിയും നീണ്ട് വളഞ്ഞ വാലിലെ മഷിക്കട്ട കറുപ്പും ഒരിക്കലും മായാത്ത കലയായി എന്റെ ഹൃദയത്തില്പ്പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-71098691018372345492006-10-15T16:16:00.000+05:002006-10-19T16:46:55.325+05:00ആശംസാപ്പൂക്കല്വിവാഹം.<br />നിറം പൂത്ത മോഹങ്ങളും<br />കിനാവുകളുടെ മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടും<br />നിനവും, നിലാവും, നീര്ച്ചോലയും<br />ഒത്തു ചേര്ന്ന വഴിത്തിരിവ്.<br /><br />യാത്ര ആരംഭിക്കുക<br />മൗനത്തിന്റെ ഉള്ളറകളില്<br />നിങ്ങള്<br />സ്നേഹത്തിന്റെ നിലാവ് നിറയ്ക്കുക.<br />സുഖവും ദുഃഖവും<br />ഇഷ്ടത്തിന്റെ പൂങ്കാവനവും<br />പകുക്കാന്<br />നിറലയമൊരിങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു.<br /><br />ജീവിതത്തിന്റെ നിറച്ചാര്ത്തുകളില്<br />നിങ്ങള്<br />ഒരുമയുടെ<br />സ്നേഹപ്പൂക്കള് വിതറുക.<br />നിറക്കൂട്ടുകളുടെ കിന്നാരങ്ങള്ക്ക്<br />താളം വന്നു കഴിഞ്ഞു.<br />വഴികളിലൊക്കെയും<br />നിങ്ങള്<br />പരസ്പരം വെളിച്ചമാവുക.<br />സാന്ത്വനത്തിന്റെ<br />ഇളം കാറ്റാവുക.<br />പിന്നെ,<br />ഒരൊറ്റ മനസ്സും.<br /><br />ഓമല് പ്രതീക്ഷകള്<br />ജീവിതത്തിന്റെ സത്തയാണ്.<br />മനസ്സിന്റെ മണിച്ചെപ്പില്<br />അരുമയോടെ കാത്തു പോന്ന<br />ചിറകുള്ള മോഹങ്ങള്<br />പ്രയാണത്തിന്റെ പ്രചോദനവും.<br /><br />പുറപ്പെടുക.<br />അഖിലാണ്ഡവന്റെ അനുഗ്രഹത്താല്<br />സ്നേഹത്തിന്റെയും, പരസ്പര വിശ്വാസത്തിന്റേയും<br />സഹന ശ്ക്തിയുടേയും മനസ്സറിവ്<br />യാത്രയിലുടനീളം<br />നിങ്ങള്ക്ക് തെളിമ നല്കട്ടെ.<br /><br />ആകശത്തിലെ<br />നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങള്<br />കണ്ണിറുക്കുമീ ഹൃദയവേളയില്<br />ഈന്തപ്പനകളുടെ നാട്ടില് നിന്നും<br />സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങളോടെ.....Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-27429532171118200832006-10-14T12:31:00.000+05:002006-10-14T13:05:57.068+05:00ഇബ്രുവിന്റെ പരാജയംഇബ്രുവിന്റെ <a href="http://ibru.blogspot.com/2006/07/blog-post_16.html">പരാജയ</a>ത്തിനൊരഭിപ്രായം<br /><br />ഇബ്രൂ...നീ അമ്മയിലും സഹോദരിയിലും ഭാര്യയിലും മാത്രമേ സ്ത്രീയെ കണ്ടിട്ടുള്ളോ...?<br /><br /><strong>സഹപാടിയാല് വഞ്ചിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ, അയല് വാസിയാല് ഗര്ഭിണിയാക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ,സമൂഹത്താല് വേശ്യയാക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ, കാമുകനാല് വില്ക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീ....</strong><br /><br /><br /><a href="http://http://ibru.blogspot.com/2006/07/blog-post_16.html">ചില നേരത്ത്</a> അമ്മയിലും സഹോദരിയിലും ഭാര്യയിലും ഇവരെ കണ്ടേക്കാം....<br /><br />നീ നിന്റെ പരാജയം ബാനര് വച്ച് പരസ്യപ്പെടുത്തുമ്പോള്, എന്തേ.... ഇവരുടെ പരാജയം വിസ്മരിക്കുന്നു...?<br /><br />ഇവരുടെ പരാജയം നാം എവിടെയാണ് എഴുതി ഒട്ടിക്കേണ്ടത്. ഇതിന് കാരണം ഞാനോ..നീയോ...നാമെന്ന <strong>പുരുഷനോ</strong>...???Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-10420627507973307762006-10-11T16:29:00.000+05:002006-10-11T16:55:30.466+05:00THE FACT OF LIFEThis is a story about four people named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody. There was an important job to be done and Everybody was sure that Somebody would do it. Anybody could have done it, but Nobody did it Somebody got angry about that because it was Everybody's job. Everybody thought Anybody could do it, but Nobody realized Everybody would not do it. It ended up that Everybody blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have done!!Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-50323970088499875552006-10-11T16:07:00.000+05:002006-10-11T16:27:56.103+05:00അമ്മയുടെ സ്നേഹംരക്ഷിദാക്കളുടെ സ്നേഹമസൃണമായ സ്പര്ശനമാണത്രെ കുഞ്ഞുങ്ങളിലെ സുരക്ഷിതത്വ ബോധത്തിന്റെ അടിവേര്. അമ്മയുടെ ലാളനയും സാമിപ്യവും അവരില് ആത്മബന്ധത്തിന്റെ ആരംഭമിടുന്നു. ഇതൊക്കെ നിഷേധിക്കപ്പെടുന്ന കുട്ടികളാണ് വ്യക്തിത്വ വൈകല്ല്യമുള്ളവരായി വളര്ന്ന് വരുന്നത്<br /><br /><br />ഡോഃ റോബര്ട്ട് ഷട്ട് സ്<br />മനശാസ്ത്ര വിദഗ്ദ്ധന്Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-69277214830305194702006-10-10T16:17:00.000+05:002006-10-10T16:18:58.699+05:00പ്രേമംയവ്വനമാകുന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ ഫലമാണ് പ്രേമം. നിശബ്ദമായി അതിന്റെ വളര്ച്ച സൂക്ഷിച്ച് കാത്തിരുന്ന്, കണ്ട്, ഒടുവിലത് പറിച്ചെടുത്ത് തന്റെതെന്ന് പറയുവാന് കഴിയുന്നവന് ഭാഗ്യവാന്<br /><br />ആലക്സാണ്ടര് ഡ്യൂമസ്Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-2377688935908958672006-10-10T16:14:00.000+05:002006-10-10T16:17:28.619+05:00പ്രാര്ത്ഥനപ്രാര്ത്ഥനകള് വെറും കുറെ വാക്കുകളുടെ സമാഹാരമായിട്ടെ സൗഭാഗ്യ കാലത് തോണുകയുള്ളൂ. ദൈവത്തിന്റെ കരുണക്കായുള്ള ദുഖിതനായ മനുഷ്യന്റെ പ്രാര്ത്ഥനയുടെ ഓരോ വാക്കിന്റേയും വിശിഷ്ടാര്ത്ഥം അവന് വ്യക്തമായി പരഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുന്നത് അവന്റെ നിര്ഭഗ്യ കാലമാണ്<br /><br />ആലക്സാണ്ടര് ഡ്യൂമസ്Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-90131542720672468272006-10-08T16:12:00.000+05:002006-10-08T16:14:00.924+05:00ഓര്മകളിലെ സുഹൃത്ത്വിസ്മൃതിയുടെ ചിതലരിക്കാത്ത ഓര്മകള്ക്കൊപ്പം ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുമായ് നടന്നകന്ന് കാലയവനികക്കപ്പുറത്തേക്ക് കടന്ന് കയറിയ മിത്രമേ.......ഞാന് നിന്നെ എങ്ങിനേ അനുസ്മരിക്കുമെന്നറിയാതെ വീര്പ്പുമുട്ടുന്നു. അല്ലെങ്കില് ഒരു അനുസ്മരണം അധികമാവില്ലേ? കാരണം താങ്കള് വിസ്മരിക്കപ്പെടുന്നില്ലല്ലോ?<br /><br />ഓര്മകളുടെ പടവുകളില് ഒന്നിച്ചിരുന്നതും, കളിച്ചുചിരിച്ചതും, കരഞ്ഞുകലങ്ങിയതും അങ്ങിനെയെത്രയെത്രസ്മൃതി മഴകള്. കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിലും അതിനപ്പുറവും സ്നേഹിത ഹൃദയങ്ങളുടെ നീണ്ടുപരന്ന വീഥികളിലും നിന്നെ ഞങ്ങളറിയുന്നു.<br /><br />ഞാനന്ന് കടലുകള്ക്കപ്പുറമായിരുന്നപ്പോള് നീ സ്നേഹത്തില്മുക്കി എഴുതിയ അക്ഷരങ്ങളടുക്കിവച്ച കടലാസ് തുണ്ട് ഇന്നും നിന്റെ ഓര്മകള്ക്ക് നിറം കൊടുക്കാന് ഉപയോഗിക്കുന്നു.<br /><br />ഇന്ന് ജീവിതത്തിന്റെ ഈ തിളക്കുന്ന കാലാഗ്നിയില് നിന്ന് നീ ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്രപോയതും, ഞങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ വഴിയിറമ്പുകളില് വഴികാട്ടിയായും, ചിരിയായും ആശ്വാസമായും, ആനന്ദമായും എത്തുകയില്ലാ എന്ന യഥാര്ത്തത്തിന്റെ കൊടും ക്രൂര ഭ്രംഷുകള് നീട്ടി പരിഹസിക്കുമ്പോല്, ഒരു കാലത്തിനും മായ്ക്കാനും, മറക്കാനുമാവാത്ത ഒരു നീറുന്ന നൊമ്പരമായ് നീ ഞങ്ങളില് തന്നെ നിലനില്ക്കുമ്പോല്, പ്രിയപ്പെട്ടവനെ എനിക്ക് വാക്കറ്റ് പോകുന്നു. നീ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് ഞാന് ഇന്നത്തെക്കാള് എത്ര വലിയവനാകുമായിരുന്നു.<br /><br />ഇന്നും, ജീവിത മുള്പ്പാതയില് ദിക്കറിയാത്ത വേളയില് നീ ഉണ്ടായിരുനെങ്കിലെന്നു ഞാന്.......Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5707080977961204759.post-64759591884350634572006-10-07T16:35:00.000+05:002006-10-27T10:38:03.918+05:00രക്തദാനം മാനവധര്മം18 വയസ്സിനും 55 വയസ്സിനും ഇടയ്ക് പ്രയമുള്ള കുറഞ്ഞത് 45 കിലോയെങ്കിലും ഭാരമുള്ളതുമായ ഏതൊരാള്ക്കും രക്തം നല്കാം. ആവശ്യമായ പരിശോധനകള്ക്ക് ശേഷം രോഗാണു വിമുക്തമായ രക്തം മാത്രമേ സ്വീകരിക്കുകയുള്ളൂ. സാധരണയായി 350 മി. ലിറ്റര് രക്തമാണ് ഒരാളില് നിന്നും എടുക്കറുള്ളത്. നമ്മുടെ ശരീരത്തില് നിന്നും എടുക്കപ്പെട്ട രക്തം നമ്മുടെ ശരീരത്തില് ഒരു ദിവസത്തിനുള്ളില് തന്നെ വീണ്ടും നിര്മ്മിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു തവണ രക്തം നല്കിയ ഒരാള്ക്ക് 12 ആഴ്ച കഴിഞ്ഞാല് വീണ്ടും രക്തം നല്കാം.<br /><br />രക്ത ദാനം ആരുടെയും ഔദാര്യമല്ല. എല്ലാവരുടേയും കടമയാണ്. കാരണം നാളെ നിങ്ങള്ക്കോ നിങ്ങളുടെ ബന്ധുക്കള്ക്കോ രക്ത്തിന്റെ ആവശ്യം വരാം.<br /><br />രക്തം സ്വീകരിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രം മരണത്തില് നിന്നോ മറ്റു മാറാവ്യാധികളില് നിന്നോ തിരിച്ച് ജീവിതത്തിലെത്തുന്ന ഒരു രോഗിയുടെ അല്ലങ്കില് കുടുംബത്തിന്റെ മുഖത്തുവിടരുന്ന നിര്വൃതി, സന്തോഷം അതേറ്റ് വങ്ങാന് കഴിയുന്ന നമ്മള് വളരെയധികം സംതൃപ്ത്തരാണ്, ധന്യരാണ്.<br /><br />ഈ സംതൃപ്തി അനുഭവിക്കന് രക്തദാനമെന്ന കടമ നിറവേറ്റാന്, എത്രയും പ്പെട്ടന്ന് നിങ്ങളുടെ അടുത്തുള്ള രക്തദാന ഫോറവുമായി ബന്ധപ്പെടുക<br /><br />നാമൊന്ന് രക്തമൊന്ന്<br /><br />പോസ്റ്റ് ചൈതത് <br />അച്ചു-ഹിച്ചു-മിച്ചു.Unknownnoreply@blogger.com0